پرسش :

آیا جلوگیری از روابط پسر و دختر، سبب به وجود آمدن همجنس گرایی نمی شود؟


پاسخ :
اولا از نظر دینی از رابطه دختر و پسر جلوگیری نمی شود. بلکه این رابطه منوط به ضوابط می شود. که در دل ضابطه، نه تنها هیچ اشکالی به رابطه گرفته نمی شود. بلکه همان طور که روشن است، ازدواج از نظر دینی مستحب تاکید شده است.

ثانیا همه می دانیم که همجنسگرایی در غرب آنچنان گسترده شده که کشورها یکی پس از دیگری آن را قانونی اعلام می کنند. در حالی که در این کشورها، روابط زن و مرد، بسیار رها شده  و بی ضابطه است.

پس باید علت رفتارهای جنسی غیر معقول را در جای دیگری یافت که البته پیدا کردن آن نیز خیلی سخت نیست. تاریخ شاهانی را نشان می دهد که حرمسراهای بسیار بزرگ برای خود درست کرده اند به گونه ای که سالی سه هزار زن و دختر جدید به آن وارد می شدند، با این حال این شاهان هرگز به سیری نرسیدند. و امروز نیز همین عدم سیری را در فرهنگ غربی به وضوح می بینیم.

در واقع غریزه جنسی، مثل گرسنگی و تشنگی نیست که با خوردن مقداری غذا و آب، اشباع شده و دیگر کششی در درون انسان ایجاد نکند. بلکه غریزه جنسی به تحریک ها واکنش نشان می دهد و هر چه تحریک ها بیشتر شود، این غریزه هم بیشتر جولان می دهد. گویی مثل نوشیدن آب شور است که هر چه بیشتر بنوشی، عطش تو اضافه می شود.

بنابراین محدودیت و ضوابط، نه تنها سبب بروز رفتارهای جنسی نامعقول نمی شوند، بلکه با ضوابط صحیح، غریزه تربیت شده و انسان را در حیوانیات غرق نمی کند. حال آنکه عدم محدودیت، مدام به تنوع طلبی غریزه دامن زده و افراد به دنبال چیزهای جدیدتری می گردند. که گستردگی سایت های پورنو خود شاهد روشنی بر این امر است. و همجنس گرایی نیز در همین بستر رشد یافته است.

و اینکه گسترش فساد در جامعه خود را به سبب محدودیت بدانیم، مطلب کاملا غلطی است. کافیست کمی به سیر تحولات جامعه دقت کنیم تا روشن شود این گسترش فساد، همزمان با گسترش شبکه های ماهواره ای و تماشای آن، رواج بسیار گسترده انواع سی دی ها و دی وی دی های فیلم های غربی، جلوه گری زنان و دختران در خیابان ها، کثرت محیط های مختلط و ... بوده است و محدودیت هایی که مطرح می شود، بیشتر در فضای تبلیغی و هیاهو سالاری است. و هر کسی اندکی به واقعیت های اطراف خود بنگرد، متوجه می شود که روابط غیر مشروع چقدر راحت و بدون مانع برقرار است.

تاریخ ما نشان می دهد که محدودیت، سبب شکوفا شدن عشق ها می شد، حال آنکه در جامعه امروز، عشق چیز بی معنایی است و هر آنچه عشق نامیده می شود، هوسی بیش نیست.

منبع: www.soalcity.ir